U petak, 29. marta 2024. godine, Janko Paunović, asistent na Katedri za rimsko pravo i antičku pravnu istoriju Pravnog fakultet Univerziteta u Beču, održao je predavanje “O pravu miraza u kotorskom Statutu, štampanom 1616. godine u Veneciji”, što predstavlja i temu njegove buduće doktorske disertacije. U uvodu je govorio o istoriji, razvoju i državnoj organizaciji Kotora, njegovom statutu uopšte, te venecijanskom izdanju iz 1616. godine, ali i odredbama dostupnim u rukopisima, koje nisu ušle u štampano izdanje. Istakao je da je pravo miraza zanimljivo zbog višeslojne regulative – normi i termina iz različitog perioda, od romejske osnove, preko kasnije latinske regulative, do uticaja iz Venecije. Zbog uzajamnog uticaja, poredio je odgovarajuće odredbe kotorskog statuta i sa statutima Dubrovnika i Venecije. Naglasio je da se, uprkos nekim spornim odredbama, smatra da je miraz bio u ženinoj imovini, dok je muž na njemu imao plodouživanje. Pomenuo je i dilemu nekih naučnika da li su dos i parchivium bili različite ustanove, stavši na stanovište da se radi samo o terminima različitog porekla (latinskog i grčkog) za istu ustanovu. Istakao je da je miraz bio institucija aristokratskog tipa, tj. da su ga dobijale samo žene iz imućnih porodica, te da je diferenciran od ženine imovine za ličnu upotrebu (odeće, nakita). Veliku grupu odredbi činile su one koje su propisivale režim muževljevog korišćenja mirazne imovine, te njeno nasleđivanje. Detaljnije je analizirao normu koja je nalagala da muž sačini notarsku ispravu o prijemu miraza, te mu dozvoljavala da troši novčani iznos u mirazu (koji bi kasnije imao vratiti), ali ne i pokretne i nepokretne stvari.
Više fotografija možete videti ovde
