U petak, 19. novembra 2021. godine gošća kluba „Forvm Romanvm“ bila je prof. dr Leonora Nevil (Leonora Neville) sa Univerziteta Viskonsin-Medison, sa predavanjem na temu “Byzantine Gender”. Istakla je teoriju o biološkom razlikovanju muškaraca i žena koja je vodila poreklo još od Galena, po kojoj su muškarci prirodno „suvi“ i „vreli“ i racionalniji, sa jačom samokontrolom, a žene „vlažne“ i „hladne“, podložnije emocijama i nagonima. Međutim, prirodne predispozicije su se mogle promeniti, i tipično muške osobine su smatrane superiornim: u žitijima svetica se redovno opisuje kako su junakinje muževne i nadilaze slabosti svog pola. Još jedan važan faktor bili su arhetipski modeli, pre svega iz Svetog pisma, ali i antičkog sveta (Grčke i Rima), koji su služili kao uzori za oponašanje i poređenje. Prof. Nevil se naročito fokusirala na etičko oponašanje uzora iz antike, gde je kao zanimljivo istakla razlikovanje etičkih shvatanja između antike i srednjeg veka. Tako je, recimo, spartanski kralj Agiselaj iz IV veka p.n.e. i u XII. veku n.e. služio kao primer sofrosine – samokontrole i čednosti – ali značenje ovog pojma se znatno promenio tokom vekova. Srednjovekovni romejski pisci često su koristili konkretne priče i anegdote iz života antičkih heroja da ilustruju hrišćanske vrline, tumačeći njihove postupke iz drugačijeg ugla, ali uz srž istih vrednosti; naročito često su korišćeni Plutarhovi tekstovi. Posle predavanja razvila se i razgranata diskusija na različite teme – od percepcija muškog i ženskog u emocijama i ponašanju u romejskoj kulturi, do neprimerenosti naziva „Vizantija“.
